Karate stijlen & soorten

Inhoudsopgave

Karate is ontstaan in Okinawa in het begin van de twintigste eeuw en heeft wereldwijd vele beoefenaars. De verschillende stijlen kennen hun oorsprong vanuit het Shuri-te, Tomari-te (To-de) of Naha-te, de grondbeginselen van het ontstaan van karate in Okinawa. Hieruit zijn de vier grote moderne stijlen uit ontstaan en nog vele anderen. We bekijken hier een aantal stijlen.

Goju Ryu

Chojun Miyagi is de grondlegger van het Goju Ryu karate-do en is een leerling geweest van Kanryo Higashionna die de feitelijke basis voor de stijl legde, waar ook andere karate grootmeesters van andere stijlen leerling zijn geweest. Goju verwijst naar ‘Go’ (onbuigzaamheid of kracht) en ‘Ju’ (buigzaam of meegaand) die zijn afgeleid van de acht principes van het traditionele ‘Kenpo Haku’. Goju Ryu karate-do heeft de intentie een stijl te zijn die zowel zacht als hard is in een harmonieuze ontwikkeling van lichaam en geest. De fundamentele vormen van Goju Ryu zijn ‘Sanchin’ en ‘Tensho’.

Shito Ryu

Shito Ryu is één van de vier belangrijkste stijlen uit Okinawa en is ontwikkeld door Kenwa Mabuni. Mabuni besteed met het Shito Ryu aandacht aan Kata’s en Bunkai. Hiermee heeft hij veel bekendheid gecreëerd in Japan waardoor andere grootmeesters van andere karate do stijlen hun leerlingen naar hem stuurde om bepaalde Kata’s te leren. Shito Ryu kent een duidelijke combinatie in Shotokan en Goju Ryu en andere bronnen van Okinawaanse afkomst. Kenei Mabuni, de zoon van Kenwa Mabuni heeft de stijl voortgezet na zijn overlijden.

Shotokan

Het Shotokan karate is één van de vier originele karatestijlen uit Okinawa, de bakermat van het karate. Gichin Funakoshi bracht sinds 1922 het karate bekend in heel Japan. Funakoshi maakt in zijn karatestijl gebruik van Kata’s en het Kihon. Zijn leerlingen hebben op den duur het Shotokan vormgegeven zoals die heden ten dage bekend is.

Wado Ryu

Hironori Ohtsuka is de grondlegger van het Wado Ryu die zelf leerling was van Funakoshi, de grondlegger van het Shotokan karate. Ohtsuka maakte een combinatie met technieken van Jiu Jutsu. Het Wado Ryu karate onderscheidt zich dan ook van andere karate-do stijlen door meer grepen, worpen en klemmen te gebruiken in de technieken. Hierbij worden de aanvallen van de tegenstander veel zachter en meegaander afgeweerd en wordt de energie van de tegenstander gebruikt. 

Kyokushinkai

Matsutatsu Oyama die in de leer is geweest bij het Shotokan en Goju Ryu karate heeft uit de verschillende stijlen het Kyokushin (= Uiterste waarheid) gecreëerd. Hij was doorgaans niet overtuigd over de effectiviteit van de andere stijlen. Hieruit heeft hij alle elementen van de stijlen gecombineerd en deze samen met zijn instructeurs van zijn dojo’s de uiteindelijke stijl Kyokushinkai ontworpen.

Motobu Ryu / Undundi

Motobu Ryu of Udundi is een stijl uit Okinawa. De naam komt van de adelijke familie Motobu van de adelijike Uduni rang. Motobu Udundi wordt beschouwd als een “algemene” krijgskunst in die zin dat het gebruik maakt van stoot- en traptechnieken, klemmen en werptechnieken. De vechtkunst mocht toen alleen in het geheim door familie beoefend worden. Na de val van het Okinawaanse rijk raakte de familie verspreid en dreigde de stijl te komen vervallen. De karate school Motobu Ryu is opgericht door Choki Motobu. De familiestijl is een combinatie van Okinawaanse karate, Kobudo en Ryukyuan. Choki Motobu is erfgenaam van zowel de Motobu Ryu (via zijn vader) als de Motobu Undundi (via zijn oom Choyu Motobu). 

Shōrin Ryū

Shōrin-Ryū is ontstaan op Okinawa voordat karate bekend werd in Japan. Het is onduidelijk wie Shōrin-Ryū heeft opgericht maar naar waarschijnlijkheid is dat Matsumura Sōkon. De stijl kent een oorsprong in het Chinese Shaolin en Okinawaanse Shurite. Shōrin Ryū kenmerkt zich door natuurlijke ademhaling, houding en cirkelvormige beweging in plaats van directe bewegingen voor het maken van vloeiende en correcte bewegingen en het nemen van een flexibele posities en een solide structuur. De Shōrin Ryū stijl kent vele stijlen, waaronder Kobayashi-ryū, Matsubayashi-Ryu, Matsumura Orthodoxe Shorin-ryu, Shobayashi en Sukunaihayashi Ryu.

Kobayashi Ryū

Deze moderne Okinawaanse stijl is opgericht door Choshin Chibana en maakt onderdeel uit van het Shōrin Ryū. Chibana noemde zijn systeem Shorin-ryū maar gebruikt de benaming Kobayashi om de origine van het Shorin-ryū toe te wijzen als van Okinawaanse afkomst en niet de wortels daarvan in China waarop de naam Shorin is ontstaan.

Genseiryu

Genseiryu (ook bekend als Genseikan) komt voort uit het Shuri te, een van de oorspronkelijke vormen uit het Okinawanese karate en is ontwikkeld door Seiken Shukumine. Deze stijl hanteert de oorspronkelijke vormen gecombineerd met persoonlijke technieken van Shukumine. Hieronder zijn er meerdere substijlen ontstaan waarvan Yoichi Takahashi de stijl Genseiryu omdoopte naar Genwakai.

Isshin Ryu 

Deze Okinawaanse stijl is gecreëerd is door Tatsuo Shimabuku. Deze karate do stijl bevat een combinatie van andere stijlen zoals Goju Ryu en Shorin Ryu maar toont een paar verschillende eigenschappen in de manier van vuist en armbeweging bij zowel aanval als verdediging.

Kissakikai

Kissakikai is een karatestijl ontworpen door Vince Morris is Groot Brittannië. Deze stijl richt zich met name op praktische toepassingen op situaties in plaats van het vasthouden aan Kata’s. Hiermee wil de stijl een meer realistische vorm aanleren als Kata.

Shindo Jinen Ryu

Shindo Jinen Ryu is een stijl ontwikkeld door Yasuhiro Konishi. De stijl betekent letterlijk  ‘goddelijke, natuurlijke stijl’. De filosofie hierachter is dat iemand die een moreel leven leidt het goddelijke pad volgt. Het fundament hierin is dat een natuurlijke weg leidt tot meesterschap over geest en lichaam. De stijl bevat elementen uit Aikido, Jiu Jutsu en Kendo.

Uechi Ryū

Uechi-Ryū is een traditionele Okinawaanse stijl ontworpen door Kanbun Uechi en is in stand gehouden door zijn zoon Kanbun Uechi’s.

Shuri Ryu

Deze stijl is ontwikkeld in de Verenigde Staten door Robert Trias die de eerste karatevereniging in Amerika opzette. De stijl kenmerkt zich door de toepassing van verschillende martial arts waaronder Shurite karate, kungfu en Xing Yi Quan.

Chito Ryu

Chitō-ryū is een karatestijl opgericht door Dr. Tsuyoshi Chitose. De stijl wordt Japans genoemd maar kent Okinawaanse wortels in het Shuri-te en Naha-te. Het kenmerkende aan de stijl is de langdurige effectiviteit en het meer ontspannen maken van de fysieke belasting op het lichaam.

Ashihara

Ashihara karate is opgericht door Hideyuki Ashihara en kenmerkt zich door het uit de lijn bewegen van de aanvaller. Hierdoor kan een karateka het voordeel halen uit zijn technieken en het vinden van de zwakke plekken van de tegenstander. Deze realistische en dynamische stijl heeft een praktische toepassing zoals in een echt gevecht en kent invloeden vanuit het Jiu Jutsu en Muay Thai.

Shudokan

Het Shudokan  is een Japanse karateschool ontwikkeld door Kanken Toyama. Het was het hoofdkwartier van de Japan Karate Federatie. Kenmerkend voor het Shudokan karate is o.a. de grote cirkelvormige bewegingen met de nadruk op bedekking. Shudokan karate is vandaag de dag een samengesteld systeem, met inbegrip van Kobudo en Shorin-Ryu.

Shukokai

Shukokai is een karatestijl gebaseerd op het Tani-ha Shito-ryu en opgericht door Chōjirō Tani. Als hoogste student van Mabuni in Shito Ryu kreeg hij de opvolging als hoofd van de stijl waardoor hij de naam Tani-ha Shitoryu kon gebruiken. Shukokai is ontworpen volgens principes van de mechanica van het lichaam. Hierdoor wordt lichaam snelheid en mobiliteit geoptimaliseerd voor de meest krachtige aanvallen die in het karate bekend is.

Seibukan

Seibukan werd opgericht door Zenryo Shimabukuro en is een stijl afkomstig van het Shorin Ryu. Na 10 jaar training onder Sensei Kyan starte hij zijn eigen school en noemde deze “Seibukan” wat betekent “de heilige kunstacademie”.

Enshin Kaikan

Enshin werd opgericht door Jōkō Ninomiya en is een full contact stijl wat geen gebruikt maakt van beschermende kledingstukken. De kern van Enshin is het gebruik van de Sabaki Methode, een systeem van technieken die gebruikt worden met het doel om de kracht en het momentum van een tegenstander tegen zich te keren.

Ryuei Ryu

Ryuei-ryu is een Okinawaanse karatestijl, geworteld in het Naha-te. De grondlegger van de stijl is Norisato Nakaima maar het is diens kleinzoon Kenko Nakaima die het Ryuei Ryu karate openbaarde aan het publiek.

Kishimoto Di

KishimotoDi is een klein systeem van Shuri-Te en vind zijn oorsprong in “Tode” Sakugawa Kanga. Kishimoto Soko leerde deze stijl aan Higa Seitoku, de oprichter van de Bugeikan en hij maakte het systeem deel uit van het Bugeikan. De belangrijkste kenmerken van Kishimoto Di kata zijn het zinken en draaien, en de kata worden beschouwd als “zachte” vormen. 

Shorinji Ryu

Shorinji-Ryu Karate-do benadrukt de klassieke bunkai (interpretatie van technieken), de theorieën van de beweging, het genereren van kracht, en de ontwikkeling van ki. Het omvat ook systematische training in taijutsu en andere aspecten van Japanse ongewapende gevechtssystemen. Het belangrijkste is dat het zich richt op de klassieke leefregels van Budo en de training van het karakter van een individu door middel van karate-do. Deze stijl is door Hanashiro Chomo doorgegeven vanuit zijn leer bij Itosu Anko en Matsumura Sokon.

Shōrinjiryū Kenkōkan Karate

Shōrinjiryū Kenkōkan Karate is een karatestijl opgericht door Kōri Hisataka. Het bestaat uit de kunsten van Shōrinjiryū Kenkōkan Okinawan Karate en Okinawan Kobudo. Deze stijl kenmerkt zich als een stijl vanuit het Shorinji Ryu waar ook andere stijlen uit voortkomen. Deze andere stijlen zijn net zoals door Kōri Hisataka ontstaan vanuit de leer van Chotoku Kyan.

Itosu Ryu

Itosu Ryu vind zijn oorsprong in het Shuri-te en is opgericht door Anko Itosu. Als leerling van Sokon Matsumura heeft Itosu het Tode karate systeem verder ontwikkeld en verfijnd tot een vorm van lichaamsbeweging. Zijn oud leerling, en tevens stichter van het Shito Ryu, Kenwa Mabuni gaf de Itosu-ha tradities door aan zijn student Ryusho Sakagami die het later benoemde als Itosu-ryu.

Toon Ryu

Tōon-ryū is een stijl opgericht door Kyoda Juhatsu. Als leerling van Higashionna Kanryo respecteert hij zijn leer voor zijn eigen school en noemde deze Too’on-ryu (letterlijk ‘Higashionna stijl’)

Nihon Kenpo

De stijl is ontwikkeld door Muneomi Sawayama. Nippon Kempo is een defensieve kunst en is technisch gezien een vechtsysteem gebaseerd op slag- en traptechnieken (atemi-waza), blokkering (uke-waza), werpen (nage-waza) en grondgevechten (ne-waza). Het maakt gebruik van technieken die zijn afgeleid van andere kunsten, zoals judo, jujutsu, karate, boksen en worstelen.

Seishin Kai

Seishinkai is een internationale organisatie voor de promotie en het onderwijs van Shitō-ryū Karate. Het wordt nu ook beschouwd als een sub-stijl van Shitō-ryū. Seishinkai begon als een dojo genaamd Seishin-Kan opgericht door Kosei Kokuba. Hij was een student van Motobu Chōki en hij werd na diens dood soke van de as-ryū-kyu Motobu-ha Karate-dō waarbij Seishin-kai deze stijl promoot gecombineerd met Shito Ryu dat hij leerde van Kenwa Mabuni.

Kushin Ryu

Kiyotada Sannosuke Ueshima richtte de Kushin-ryu stijl van karate op ontwikkeld uit Konshin-ryu en Gōjū-ryū karate. Na het ontvangen van de titel voor Konshin-ryu juho-jutsu  verhuisde Ueshima naar Osaka waar hij de Konshin-ryu Juhojutsu (Konshin-ryu jujutsu) Academie opende. Hier gaf hij les aan Chōki Motobu, Kanamori Kinjo en Chōshin Chibana. Eveneens leerde hij zelf Shōrin-ryū en Gōjū-ryū van Kinjo en ontving de titel Kyoshi van Dai Nippon Butoku Kai.

Kojo Ryu

Een van de oudste karate stijlen vind zijn oorsprong in China uit de Kume families dat door generaties is overgedragen als één van de eerste Ryu stijlen en bevat de vereniging van alle Kojo stijlen en benoemde dit Kojo-ryu. De stijl omvat lege hand kata en kobujutsu kata. Dit is afgeleid van het Chinese chuan-fa en de Okinawaan se Shuri-te, Tomari-te, Naha-te en Kuninda-di.

American Kenpo Karate

Kenpo is een vechtsport ontwikkeld door Ed Parker in de Verenigde Staten. Het betreft een wetenschap van straatvechten en richt zich op effectieve zelfverdediging met meer nadruk op vechten met handen, voeten, ellebogen en knieën dan met klemmen en grepen.